Rodzaje strategii i podmioty.Styl inwestowania funduszu hedgingowego jest bardziej istotny dla jego profilu zysku i ryzyka niż wybór kategorii aktywów czy ukierunkowanie branżowo-geograficzne.
STRATEGIE FUNDUSZY HEDGINGOWYCH
Można zasadniczo wyróżnić cztery główne grupy strategii:
I. Fundusze hedgingowe inwestujące zgodnie z trendem.
II. Fundusze hedgingowe zajmujące przeciwstawne pozycje w skorelowanych aktywach.
III. Strategie koncentrujące się na spółkach znajdujących się w określonej sytuacji.
IV. Fundusze funduszy hedgingowych.
I. Fundusze hedgingowe inwestujące zgodnie z trendem.
Fundusze takie, z ang. directional, zwykle starają się uprzedzić ruchy rynku i oferują zyski odpowiednie do ponoszonego wysokiego ryzyka i stosowanej dźwigni.
Najbardziej typowym przykładem tego stylu inwestowania są fundusze hedgingowe typu makroekonomicznego, stosujące podejście syntetyczne (top-down) i starające się wykorzystać główne trendy i zdarzenia gospodarcze.
Natomiast fundusze hedgingowe ukierunkowane na rynki wschodzące czy inne regiony wolą podejście analityczne (bottom-up), czyli raczej wyszukują aktywa na określonych rynkach i wykorzystują nieprzewidziane sytuacje na rynkach rozwijających się.
II. Fundusze hedgingowe zajmujące przeciwstawne pozycje w skorelowanych aktywach.
Fundusze te, z ang. market neutral, są nazwane także funduszami arbitrażowymi. Szukają one okazji do zysku dzięki różnicom w wartości względnej i unikają narażenia na ryzyko ogólnorynkowe.
Rentowność takich strategii cechuje zwykle niższa zmienność, ale ich realizacja wymaga zastosowania średniej lub wysokiej dźwigni pozwalającej osiągnąć korzyści z tytułu niewielkich odchyleń cen, zwłaszcza na rynkach obligacji i innych rynkach kredytowych.
III. Strategie koncentrujące się na spółkach znajdujących się w określonej sytuacji.
Strategie takie, nazywane z ang. event-driven, polegają na wyszukiwaniu spółek będących np. w trakcie fuzji i przejęć, reorganizacji czy bankructwa.
Strategie te mieszczą się mniej więcej w połowie spektrum zmienności i opierają się na niskiej lub średniej dźwigni odpowiadającej średniej zmienności.
Niektóre fundusze hedgingowe typu event-driven, które specjalizują się w papierach spółek będących w trudnej sytuacji, starają się wyciągnąć korzyści z faktu, że papiery takie są trudne do wycenienia, a inwestorom instytucjonalnym nie wolno w nie inwestować.
IV. Fundusze funduszy hedgingowych.
Fundusze funduszy hedgingowych (z ang. funds of hedge funds – FOHF) inwestują w szereg różnych funduszy hedgingowych. Z uwagi na większe zróżnicowanie oczekuje się od nich niższej zmienności i atrakcyjnej stopy zwrotu skorygowanej o ryzyko.
PODMIOTY FUNDUSZY HEDGINGOWYCH
Większość funduszy hedgingowych ma siedziby w rajach podatkowych, a zatem korzysta z łagodnego reżimu regulacyjnego i podatkowego, chociaż ich zarządzający zwykle prowadzą działalność w głównych centrach finansowych. Większość europejskich funduszy hedgingowych zarządzana jest np. z Londynu.
Zarządzający funduszami hedgingowymi najchętniej skupiają się na realizacji wybranych strategii handlowych (z czym radzą sobie najlepiej), zlecając działania obsługowe administratorom funduszy. Administratorzy świadczą rozmaite usługi, od wyceny pozycji i obliczania wartości aktywów netto przez doradztwo prawne i wsparcie sprawozdawcze po przetwarzanie transakcji inwestorów.
Wycena pozycji i obliczanie wartości aktywów netto są z punktu widzenia inwestorów szczególnie istotnymi informacjami o wynikach i portfelu inwestycyjnym funduszu.
Brokerzy ułatwiają inwestowanie
Strategie inwestycyjne funduszy hedgingowych zakładają zawieranie znacznej liczby transakcji, a zatem wymagają dużego wsparcia operacyjnego, usług brokerskich i finansowych ze strony tzw. prime brokers, czyli banków i firm zajmujących się obrotem papierami wartościowymi, które świadczą usługi brokerskie i inne usługi specjalistyczne na rzecz funduszy hedgingowych i innych dużych klientów instytucjonalnych.
Platformy firm brokerskich ułatwiają finansowanie, zarządzanie ryzykiem, realizację, rozliczanie i rozrachunek transakcji. Oferują także inne usługi, np. powiernicze, dostęp do prac badawczych, konsultacje i przedstawianie zarządzających potencjalnym inwestorom. Główna część dochodów firm brokerskich pochodzi z prowizji handlowych, zabezpieczeń gotówkowych i pożyczania papierów wartościowych dla celów krótkiej sprzedaży.
Bank powierniczy – dodatkowym zabezpieczeniem
Czasem zamiast w firmie brokerskiej fundusz hedgingowy deponuje aktywa w banku powierniczym. Rozwiązanie takie jest dla inwestorów funduszu dodatkowym zabezpieczeniem, gdyż bank powierniczy ma wobec nich określone zobowiązania, podczas gdy broker traktuje przechowywane aktywa głównie jako kapitał oraz zabezpieczenie własnych pozycji bazowych.
Autorem jest Pani Sylwia Hucik Gaicka
Tekst pochodzi z Portalu www.waluty.com.pl
Serdecznie dziękuję za jego udostępnienie.
www.waluty.com.pl
